नदीको आधारमा नेपालको विभाजन

१.२.२ नदीको आधारमा नेपालको विभाजन
(क) कोशी प्रदेश
पूर्वमा कञ्चनजङ्घा हिमालदेखि पश्चिममा लाङटाङ हिमाल (गोसाइस्थान) बीचको क्षेत्रलाई कोशी प्रदेश भनिन्छ । तमोर, अरूण, लिखू, दूधकोशी, तामाकोशी, सुनकोशी र इन्द्रावती मिलेर सप्तकोशी नदी बनेको छ । यो नेपालको सबैभन्दा ठूलो नदी हो । यो नदी ७२० कि.मि. लामो छ भने जलप्रवाह क्षमता औसत ,५६४ क्यूविक मिटर प्रति सेकेण्ड रहेको छ । यस नदीबाट २२,००० मेघावाटसम्म विद्युत् निकाल्न सकिने अनुमान गरिएको छ । कोशी प्रदेशको प्रभाव क्षेत्र झण्डै ६० हजार वर्ग कि.मि. रहेको छ । सप्तकोशी नदीको सबैभन्दा ठूलो सहायक नदी अरूण हो भने सबैभन्दा सानो नदी लिखू हो ।
(ख) गण्डकी प्रदेश
पूर्वमा लाङटाङ हिमालदेखि पश्चिममा धौलागिरि हिमालसम्मको गण्डकी नदी प्रभावित क्षेत्रलाई गण्डकी प्रदेश भनिन्छ । गण्डकी नदीका सात प्रमुख सहायक नदीहरू त्रिशुली, बुढीगण्डकी, दरौदी, मादी, मस्र्याङ्दी, सेती र कालीगण्डकी हुन् । गाण्डव ऋषिको नामबाट नामाकरण गरिएको मानिएको यस नदीलाई चितवन जिल्लामा आएपछि (देवघाटभन्दा तल) नारायणी नदीको नामले चिनिन्छ । यो नदी मध्यनेपालमा बहन्छ, जसको प्रवाह क्षेत्र करिब ३८,००० वर्ग कि.मि रहेको छ । करिब ३३८ कि.मि. लामो यस नदीको विद्युत् क्षमता २१,००० मे.वा. रहेको मानिएको छ । यसका सहायक नदीहरूमध्ये कालिगण्डकी सबैभन्दा ठूलो र मादी सबैभन्दा सानो हो । नेपालको सबैभन्दा गहिरो यो नदीले प्रति सेकेण्ड औषत १७१३ क्यु.मि. पानी प्रवाह गर्दछ ।
(ग) कर्णाली प्रदेश

पूर्वमा धौलागिरि हिमालदेखि पश्चिममा ब्यास हिमालबीच कर्णाली नदी प्रभावित क्षेत्रलाई कर्णाली प्रदेश भनिन्छ । कर्णाली नदीका सात प्रमुख सहायक नदीहरू हुम्ला कर्णाली, मुगु कर्णाली, ठूली भेरी, सानी भेरी, तिला, बुढीगङ्गा र सेती नदी हुन् । यसलाई नेपालको सबैभन्दा लामो नदी पनि भनिन्छ । यो नदी मध्यपश्चिम र सुदूरपश्चिम क्षेत्रमा बहने नदी हो, जुन भारतमा पुगेपछि घाघँरा र कहीँकहीँ सरयू नामले समेत चिनिन्छ । यो नदी करिब ४२,००० व.कि.मि. क्षेत्रफल समेटेर बग्दछ । करिब ५०७ कि.मि. लामो यस नदीको विद्युत् उत्पादन क्षमता ३२,००० मे.वा.रहेको मानिएको छ । यो नदीको औषत जलप्रवाह क्षमता प्रतिसेकेण्ड १३१६ क्यु.मि. रहेको छ ।

(यस सामाग्री नेपाल सरकार सूचना विभाग द्वारा प्रकाशित 'नेपाल परिचय' नामक पुस्तक बाट साभार गरिएको हो । यस पुस्तकका अन्य समाग्री क्रमै सँग प्रकाशित गर्दै जानेछौं ।)
Share:

राष्ट्रिय घटनाक्रम (२०७२ जेठ/असार)

जेठ
२१ कपिलबस्तुको निम्लीहववा पचेहरास्थित निर्माणाधीन भवनमा निसस्सिएर पाँच पजदुरको मृत्यु ।
२२ प्रधानमन्त्री सुशील कोइरालाको प्रेस सल्लाकारमा वरिष्ठ पत्रकार प्रतीक प्रधान नियुक्त ।
२४ राष्ट्रिय पत्रारिता पुरस्कार -२०७१ पत्रकार धर्मेन्द्र झालाई र वरिष्ठ पत्रकार सम्मान -२०७१ कास्कीका कुसुकेशव पराजुली‚ तनहुँका तेजप्रकाश पण्डित र पाल्पाका मेघराज शर्मालाई जनही दुई लाख सहित प्रदान ।
२५ संविधान निर्माणका विवादित विषयमा मधेसी मोर्चासहित प्रमुख चार दलका शिर्ष नेताद्वारा १६ बुँदे सहमतिपत्रमा हस्ताक्षर ।
२६ संविधानका विवादित विषयमा प्रमुख चार दलविच भएको १६ बुँदे सहमतिपत्र प्रक्रियामा लैजान संवैधानिक राजनीतिक संवाद तथा सहमति समितिमा पठाइयो ।
२७ पूर्वमन्त्री तथा राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टी नेपालका नेता पद्म सुन्दर लावतीको निधन ।
२८ ताप्लेजुङमा २७ वर्षपछिकै ठुलो पानी परेपछि गएको पहिरोले धनजनको ठुलो क्षति ।
३१ जोखिमयुक्त घर भत्काउन सरकारले काठमाण्डौं उपत्यकाका तिन जिल्ला एक वर्षका लागि सङ्कटग्रस्त क्षेत्र घोषित ।
असार
नयाँ संविधान निर्माणका लागि चार प्रमुख राजनीतिक दलबिच भएको १६ बुँदे सहमतिविरुद्ध रिट दायर ।
राष्ट्रिय विपद् व्यवस्थापन‚ अनुगमन तथा निर्देशन विशेष समितिले विपत्तिमा परी  बेपत्ता भएकाका परिवारलाई मृतकका परिवारले पाएसरह सुविधा दिन सरकारलाई निर्देशन ।
वि.सं. २०७१ को एसएलसी परीक्षाको नतिजा प्रकाशित‚ ४७.४३ प्रतिशत विद्यार्थी उतीर्ण ।
राष्ट्रपति डा.  रामवरण यादवसँग चीनका विदेशमन्त्री वाङ यी र बङ्गलादेशका अर्थमन्त्री अबुल माल अब्दुलद्वारा राष्ट्रपति कार्यालयमा भेटवार्ता ।
१० नेपाल सरकारद्वारा आयोजित नेपालको पुननिर्माणका लागि अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलनमा अन्तर्राष्ट्रिय समुदायबाट रु. चार खर्बभन्दा बढी सहयोगको प्रतिबद्धता ।
  • राष्ट्रिय खेलकुद परिषद् (राखेप) को सदस्य- सचिवमा केशवकुमार विष्ट नियुक्त ।

११ संविधान मस्यौदा समिताका सभापति कृष्ण प्रसाद सिटौलाको संयोजकत्वको कार्य दलद्वारा नयाँ संविधानको प्रारम्भिक एकिकृत मस्यौला तयार ।
१२ कर्णालीको जुम्लामा तिन सय शय्याको अत्याधुनिक सुविधासहितको शिक्षण अस्पताल शिलन्यास ।
१४ संसदीय विशेष समितिबाट सर्वोच्च अदालतका वरिष्ठ न्यायाधीश कल्याण श्रेष्ठ प्रधानन्याधिसका लागि अनुमोदित ।
१५ दलीय सहमतिपछि नयाँ संविधनाको नेपालको संविधना‚ २०७२ प्रारम्भिक मस्यौदा संविधन सभामा प्रस्तुत गरी संविधानसभा अध्यक्ष सुवासचन्द्र नेम्वाङलाई मस्यौदा प्रतिवेदन हस्तान्तरण ।
१७ धान दिवसका अवसरमा काठमाण्डौंको मूलपानीमा आयोजित रोपाइँ कार्यक्रममा सहभागी हुने क्रममा महिलामाथि दुर्व्यवहार गरेको आरोपमा विवाद बढेपछि कृषिमन्त्री हरिप्रसाद पराजुलीद्वारा पदबाट राजीनामा ।
१८ जापान सरकारको सहयोगमा निर्माण सम्पन्न बनेपा- बर्दिवास सडक (बीपी राजमार्ग) को प्रधानमन्त्री सुशील कोइरालाद्वारा उद्घाटन ।
  •  नेपाल उद्योग वाणिज्य महासङ्घको अध्यक्षमा पशुपति मुरारका निर्विरोध निर्वाचन ।


१९ भूकम्पबाट प्रभावित संरचनाको पुननिर्माणसम्बन्धी अध्यादेश – २०७२सार्वजनिक खरिद (पहिलो संसोधन) अध्यादेश – २०७१सहकारी (दोस्रो संसोधन) अध्यादेश – २०७१ व्यवस्थापिका संसदको बैठकमा स्वीकृत । 
Share:

नेपालको भौगोलिक परिचय

१.१ भौगोलिक अवस्थिति
नेपाल दक्षिण एसियामा अवस्थित एक भूपरिवेष्टित मुलुक हो । यो समुद्रदेखि करीब ११२७ कि.मि. टाढा छ । यो एसियाका दुई विशाल मुलुकहरू भारत र चीनको बीचमा पर्दछ । नेपालको क्षेत्रफल १,४७,१८१ वर्ग कि.मि. अर्थात ५६,८२७ वर्गमाइल छ । नेपालको पूर्वपश्चिम लम्बाइ ८८५ कि.मि. र उत्तर दक्षिण चौडाइ सरदर १९३ कि.मि. छ । नेपाल २६ डिग्री २२ मिनेटदेखि ३० डिग्री २७ मिनेट उत्तरी अक्षांश र ८० डिग्री ४ मिनेटदेखि ८८ डिग्री १२ मिनेट पूर्वी देशान्तरसम्म फैलिएको छ । नेपालले विश्वको कूल भूभागको ०.०३ प्रतिशत रएसिया महादेशको ०.३ प्रतिशत भाग ओगटेको छ । यसको दक्षिणमा भारतको विहार राज्य, पश्चिममा भारतको उत्तराखण्ड राज्य, पूर्वमा पश्चिम बङ्गाल र उत्तरतर्फ चीनको स्वशासित क्षेत्र तिब्बत पर्दछ । नेपालको प्रमाणिक समय दोलखा जिल्लामा पर्ने गौरीशंकर हिमाललाई काटेर गएको ८६ डिग्री १५ मिनेट पूर्वी देशान्तरलाई आधार मानी निर्धारण गरिएको छ । नेपालको समय ग्रीनबीच मानक समयभन्दा ५ घण्टा ४५ मिनेट छिटो छ । यो समय वि.सं. २०४२ साल वैशाख १ गतेदेखि लागू गरिएको हो । विश्वका ८,००० मिटरभन्दा उच्च १४ चुचुराहरूमध्ये नेपालमा ८ वटा पर्छन् । ६,००० मिटर र सोभन्दा अग्ला चुचुराहरू ,३०० भन्दा बढी छन् । मुस्ताङ इलाकामा मात्र यस्ता लगभग ३०१ चुचुराहरू रहेका छन् । नेपालमा हिमालयका साथसाथै कोशी, गण्डकी, कर्णालीजस्ता महानदीहरू र रारा, फेवा, गोसाइँकुण्डजस्ता सुन्दर तालहरू छन् । भूस्वरूपको विविधताका साथै जलवायु र मौसमको अत्यधिक विभिन्नताले गर्दा उष्ण (Tropical), अर्धोष्ण (Mesontermal), सूक्ष्म तापीय (Micro thermal), टाइग्रा र तुन्द्रा प्रकारका जलवायु नेपालमा पाइन्छन् । नेपालको भौतिक स्वरूपमा उचाइगत विविधताले भौगोलिक विभिन्नताको अवस्था सिर्जना गरेको छ । विश्व मानचित्रमा नेपाल सगरमाथाको देश, गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनीको देश, तेश्रो ध्रुबको देश तथा विशिष्ट झण्डाको देशको रूपमा समेत परिचित छ ।
Share:

कहाँ र कसरी छापिन्छ नेपाली रुपैयाँ ?

नेपालको मुद्रा रुपैयाँको नोट र सिक्का देश बाहिरको नोट तथा सिक्का छाप्ने कम्पनीमा छापिने गरेको छ। सिक्का र नोट छाप्न देशबाहिरका यस्ता भिन्नाभिन्नै कम्पनीलाई जिम्मा लगाइने गरिन्छ। विश्वमा यस्ता नोट छाप्ने कम्पनी लगभग २० वटा  रहेका छन्। तर नेपाल राष्ट्र बैंकले भने नेपाली नोट छाप्नको लागि गत आर्थिक वर्षमा १० कम्पनीलाई प्रि क्वालिफिकेसनमा सूचीकृत गरेको थियो ।
२०७१ पौष २५ गते नेपाल राष्ट्र बैंकले १० वटा कम्पनीलाई सूचीकृत गरेको हो । प्रि क्वालिफिकेसनमा १० कम्पनी मध्ये इन्डोनेसियाको पेरुम पेरुरी, कम्पनीलाई नोट छाप्नको लागि जिम्मा लगाएको  स्रोतले जानकारी गराएको छ।
नेपालमा विसं. २००२ सालदेखि कागजको नोट छाप्न सुरु गरिएको हो। राजा त्रिभुवनको पालामा नेपालमा कागजी नोटको प्रचलन सुरु भएको हो। नेपालले नोटको चलन चल्ती सुरु गरेपछि विशेषत बेलायत, होल्याण्ड अष्ट्रेलिया जस्ता देशमा पैसा छाप्दै आएको थियो।  
बेलायतको डिलारु करेन्सीमा नेपालले धेरैवर्ष सम्म नोट छापेको एक पुर्व गभर्नरले जानकारी दिए। केहि अघि बजारमा आएको प्लाष्टिकको नोट भने रिजर्ब बैंक अफ अष्ट्रेलिया मातहतको नोट प्रकाशन गर्ने कार्यालय  नोट प्रिन्टिङ अष्ट्रेलियाले छापेको थियो ।
केहि समय अघि प्रचलनमा आएको तर अहिले  बन्द रहेको पोलिमर अर्थात प्लाष्टिकको नोटमा भने कलर जाने समस्या देखिएपछि अहिले छाप्न बन्द गरिएको  पूर्व गभर्नर दिपेन्द्र बहादुर क्षेत्रीले जानकारी दिए। उनले भने अन्य मुलुकमा राम्रो मानिएको पोलिमरको नोट नेपालमा भने टिकाउ हुन सकेन ,केहि नोटमा यसको कलर  जाने समस्या देखेपछि नेपाल राष्ट्र बैंकले पोलिमरको नोट छाप्न बन्द गरेको हो ।
हाम्रो छिमेकी मुलुक भारतमा पनि नोट छाप्ने कम्पनी छ । पाँच वर्ष पहिले सम्म नेपालले भारतीय कम्पनीबाट नोट छापेको थिएन । तर पूर्व गभर्नर युवराज खतिवडाको पालामा भने भारतबाट समेत नोट छापिएको र त्यसको कागज गुणस्तरीय नभएका कारण पछि छाप्न छोडेको स्रोतको भनाई छ ।
त्यस्तै छिमेकी मुलुक चिनमा नेपालले सिक्का छाप्दै आएको छ । राष्ट्र बैंकले सिक्का चीन र दक्षिण कोरियाका सिक्का छाप्ने कम्पनीमा छाप्दै आएको छ। सिक्का छाप्नको लागि मिन्ट सेवा  भएको पैसा छाप्ने कम्पनीलाई जिम्मा लगाउनुपर्ने हुन्छ।
एक पूर्व गभर्नरका अनुसार अहिले नेपालमा उपलब्ध एक रुपैयाँको सिक्का छाप्नको लागि एक रुपैया भन्दा बढि लगानी लाग्छ । उनले भने एक रुपैयाँको सिक्का डेढ रुपैयाँ भन्दा बढी पर्दछ तर यसको तुलनामा दुई रुपैयाँको नोट छाप्न भने केहि सस्तो पर्दछ ।
नोट छाप्दा सानो नोटको भन्दा ठुलो नोटको लागत बढी पर्ने गर्दछ । ठुलो नोटमा सेक्युरिटी फिचर्स बढी हुने गरेका कारण यसलाई छाप्नको लागि लागत बढी लाग्ने स्रोतको भनाई छ।
२०७१ पौष २५ गते नेपाल राष्ट्र बैंकले नोट छाप्नको लागि प्रि क्वालिफिकेसनमा राखिएका नोट छाप्ने कम्पनी र देश

१. चिनको चाइना बैंकनोट प्रिन्टिङ एण्ड मिन्टिङ कर्पाेरेशन

२. जर्मनीको जिस्क एण्ड डेभ्रिएनट जिएमबिएच

३. स्वीडेनको क्रेन एबि
४. बेलायतको डिलारु करेन्सी
५. नेदरल्याण्डको जोन इन्सेड बैंकनोेट बिभि
६. क्यानडाको क्यानेडीयन बैंक नोट कम्पनी लिमिटेड
७. जर्मनीको  बन्डेस डर्केरी जिएमबिएच
८. फ्रान्सको ओबेरथर फिडुकेयर
९. रसियाको फेडरल स्टेट युनेटरी इन्टरप्राइजेज
१०. इन्डोनेसीयाको पेरुम पेरुरी

स्रोतका अनुुसार अहिले नेपाल राष्ट्र बैंकले बिशेषत यि १० कम्पनीबाटै नोट छाप्ने गरेको छ। नोट छाप्नुपूर्व नेपाल राष्ट्र बैंकले एक पटक ग्लोबल टेन्डर आह्वान गर्दछ । यसमा विश्वका झन्डै २० वटा कम्पनीले आवेदन दिने गर्दछन् । तर नेपाल राष्ट्र बैंकले यसमध्ये १० वटा कम्पनीलाई मात्रै प्रि क्वालिफिकेसनको सूचीमा समाबेश गर्दछ ।
नोट छाप्न कसलाई  दिने भनेर निर्णय गर्नुपूर्व राष्ट्र बैंकले ति प्रि क्वालिफिकेसनमा परेका कम्पनीको टेक्नीकल र फाइनान्सियल रिपोर्ट हेरेर एक कम्पनीलाई छनौट गर्ने गर्छ ।टेक्निकल जजमेन्ट गर्दा कागजको क्वालिटी, सेक्युरिटी फिचर्स जस्ता विभिन्न कुरामा ध्यान दिइन्छ ।
फाइनान्सियल जजमेन्ट गर्दा भने कम  लागतमा पैसा छाप्ने कम्पनीलाई बढी प्राथमिकता दिने गरिन्छ।
यसरी छापेको नोट राष्ट्र बैंकले मुद्रा व्यवस्थापन विभागको स्टोर रुममा ल्याएर राख्छ । तर छापिएका नोटको प्रिफेक्स नम्बर चलनमा ल्याएको राष्ट्र बैंकले सूचना जारी नगर्दा सम्म त्यो नोटको मान्यता हुँदैन। राष्ट्र बैंकले बेलाबेलामा प्रिफेक्स नम्बर जारी गरेको सूचना बाहिर ल्याउने गर्दछ।

समाचार श्रोतः सेतो पाटी
Share:

लोक सेवाको परीक्षामा प्रतिस्पर्धी बनौं


प्रा. डा. भीमदेव भट्ट
संयुक्त राष्ट्र सङ्घले १५ देखि २४ वर्षका युवकयुवतीलाई युवा अवस्थामा वर्गीकृत गरेको छ । यो उमेर समूहमा प्रवेश गरेका युवकयुवतीहरूले क्रमशः आफ्नो अध्ययन जारी राख्दै भावी गन्तव्यबारे समेत योजना बुन्दछन् । युवा पुस्ता समाजको नयाँ आधार हो । यसले पुरानो पुस्तालाई सहयोग पुर्‍याउँदै नयाँ पुुस्तालाई आफ्नो पदचिन्ह अनुसरण गर्न उत्प्रेरित गर्दछ । यस अर्थमा युवालाई भविष्यका कर्णधार भनी संज्ञा दिइएको हो । प्रत्येक राष्ट्रले यवा पुस्ताबाट थप आशा अपेक्षा राख्ने भएकाले उनीहरूलाई यसरी सम्बोधन गरिएको हो ।
नेपालमा पन्ध्र सोह्र वर्षको उमेरमा विद्यार्थीहरू प्रवेशिका परीक्षा उत्तीर्ण गरी अर्को दुई वर्षसम्म दश जोड दुईको शिक्षामा संलग्न रहन्छन् । तत्पश्चात् ती विद्यार्थीहरू उच्च शिक्षा अध्ययनका लागि विदेशिन लालायित हुन्छन् ।  यस कार्यका लागि विदेशिनेपाएसम्म उतै रोजगारी पनि गर्दछन।देशभित्र राजनीतिक अस्थिरता र सीमित रोजगारी अवसरका कारण यो स्थिति सिर्जना भएको नकार्न मिल्दैन । देशभित्रै उच्च अध्ययन सञ्चालन गरी रोजगारी गर्नेले पनिसार्वजनिक सेवाभन्दा गैरसार्वजनिक सेवा, त्यसमा पनि वित्तीय संस्थान र गैरसरकारी सङ्गठनमा काम गर्न रुचि राखेको पाइन्छ । सार्वजनिक सेवाको तुलनामा उक्त क्षेत्रमा आकर्षक तलब भत्ता र अन्य सुविधा पाइने भएकाले यस्तो अवस्था सिर्जना भएको बुझ्न सकिन्छ तर सबै शिक्षित युवाले रोजगारी प्राप्त गर्न सकिरहेका छैनन् ।देशमा शिक्षित बेरोजगारी बढ्दो छ ।
शिक्षित युवा समूहको यस्तो अवस्था छ भने गैरशिक्षित युवाको अवस्था झनै विकराल छ । देशभित्र विकास निर्माणका कार्य थोरै मात्र सञ्चालन गरिएका र उद्योगधन्दा पनि खुल्न नसकेका कारण दैनिक सरदर एक हजार पाँच सयका दरले युवा कामको खोजीमा विदेशिन बाध्य छन्  । यसरी विदेशिएका जनशक्तिबाट राष्ट्रले वार्षिक करिब रु. चार खर्ब विप्रेषणका रूपमा प्राप्त गरे पनि यो दीर्घकालीन समाधान होइन । अतः यसको विकल्पको खोजी गर्नु सरकारको दायित्व हो ।
नेपाल सरकारले निजामती सेवामा प्रवेश गर्न सरल होस् भन्ने हेतुले राजपत्र अनंकित द्वितीय श्रेणीका लागि प्रवेशीका परिक्षा,  राजपत्र अनंकित प्रथम श्रेणीका लागि प्रवीणता प्रमाणपत्र र त्यसभन्दा माथि अधिकृत तहका लागि स्नातक तह उत्तीर्ण गर्नुपर्ने प्रावधान राखेको छ । यस प्रावधान भए पनि धेरैले लोक सेवा आयोगबाट लिइने परीक्षा ज्यादै कठिन हने अनुमान लगाई उम्मेद्वारी दिनबाटै हच्किने गरेको देखिन्छ । यथार्थमा लोक सेवा आयोगले लिने परीक्षा कठिन छैन । यो परीक्षा योग्यतामा आधारीत, निष्पक्ष र निर्मल भने अवश्य छ । केही समय यता लोक सेवा आयोगले परिमार्जन गरेको विभिन्न श्रेणीको पाठ्यक्रम तत्तत्  तहको शिक्षण संस्थाको पाठ्यक्रमसित समन्वय राखी तयार  गरिएकाले उम्मेदवार हरूलाई परीक्षा उत्तीर्ण गर्न राहत मिलेको हुनुपर्दछ ।
निजामती सेवा नै किन ?
प्रत्येक राष्ट्रमा निजामती सेवाको विशिष्ट स्थान रहन्छ । यस सेवालाई एकाधिकार प्राप्त हुन्छ । यसले गरेका निर्णय, पारित गरेका कानुन सबै नागरिमले पालना गर्नुपर्ने हुन्छ । पालना नगर्नेलाई दण्डित गरिन्छ । यसको अर्थ सरकारले जे पनि गर्न सक्छ भन्ने पक्कै होइन । व्यवस्थापिकाले पारित गरेको कानुन अनुसरण गर्ने जिम्मेवारी सरकारमा निहित हुन्छ । यसरी निजामती सेवाको स्थान अहम् हन्छ । यस सेवामा प्रवेश गरेका तल्लो श्रेणीका कर्मचारीलाई पनि वृत्ति विकासले शृङ्खला पार गर्दै उच्च श्रेणीमा पुग्ने अवसरहन्छ । तोकिएको समयावधिसम्म काम गर्नुपर्ने, तलब भत्ताको सुविधा नियमपूर्वक कार्य गर्दा जागिरको स्थायित्व रहने आदि विशेषताका कारण यस सेवामा जनसाधारणको आकर्षण बढेको हो । अड्डातन्त्रको बारेमा ठोस धारणा तय गर्ने विद्वान् म्याक्स वेवर  हुन् । उनले प्रतिपादन गरेको यस सिद्धान्तको अनुसरण सन् १९४७ पछि विश्वव्यापी हुँदै गएको हो ।
निजामती सेवामा प्रवेश गर्न कम रुचि राख्नुका कारणमध्ये मुख्य लोकसेवा आयोगले लिने परीक्षा पास गर्न सकिन्न भन्ने भ्रम धेरैमा विद्यमान रहनु हो । यथार्थमा त्यसो होइन । वर्तमान समयमा परीक्षा सफल गर्न टेवा पुगोस भन्न  हेतुले विभिन्न संस्थाले तयारीकक्षाहरु सञ्चालन गरेका छन् । पाठ्यक्रम अनुसारका विभिन्न पुस्तक पाठ्यसामाग्री तयार गरिएका छन् । यसका साथै राष्ट्रिय दैनिक गोरखापत्रले समेत नियमित रूपमा प्रत्येक बुधबार लोकसेवा सहयोगीशीर्षकमा विभिन्न सामगी प्रकाशित गर्दै आईरहेको छ । त्यस्तै  फेसबुक, ट्विटर तथा गुगलपल्स जस्ता सामाजीक सञ्जालमा पनि लोकसेवा परीक्षा सँग सम्बन्धीत सामाग्री सहजरुपमा पाउन सकिन्छ । यस्ता सामाग्रीको निरन्तर अध्ययनबाट परीक्षामा सफल हुन सम्बन्धित सबैलाई टेवा पुगेको अनुमान लगाउन सकिन्छ ।
दोस्रो कारण निजामती सेवामा उपलब्ध गराइने तलब न्यून छ भन्ने आरोप सुन्न पाइन्छ । यथार्थमा यो सत्य भए पनि यसैका कारण सेवा प्रवेश नै नगर्ने भन्ने निर्णय लिनु व्यावहारिक होइन । कर्मचारीको न्यनतम र  अधिकतम तलब स्केल बोध नगरी र  विगतकै तलबको सम्झनामा यसबारे चर्चा परिचर्चा गर्ने चलन हाम्रो समाजमा छ । स्मरण रहोस्  आ.व. २०७१।७२ को बजेट भाषणमा उद्घोष गरेअनुरूप भत्ता, महँगी भत्ता आदिलाई समावेश नगर्दा पनि तल्लो तहमा कार्यालय सहयोगी प्रथम स्तरको मासिक तलब रु. १२ हजार ९८०।–, रा.. अनङ्कित द्वितीय र  प्रथमको क्रमशः १८ हजार  ३७०। २० हजार ५३७।एवं राजपत्राङ्कित तृतीय र विशिष्ट श्रेणीको क्रमशः २४ हजार  ३९८। ४१ हजार १२९। कायम गरिएको छ । वर्तमान समयमा सेवा प्रवेश गर्ने कर्मचारीले उपरोक्त बमोजिम तलब प्राप्त गरे तापनि आजको पाँच वर्षपछि यसमा ठूलो परिवर्तन आउने अपेक्षा राख्न सकिन्छ । त्यो गर्ने जिम्मेवारी पनि नयाँ पुस्ताकै हो ।
तेस्रो कारण वृत्ति विकाससित सम्बन्धित छ । निजामती सेवामा लामो समयसम्म एउटै श्रेणीमा काम गर्नुपर्दछ । वृत्ति विकासको सम्भावना छैन, राजनीतिक प्रभाव अत्यधिक छ आदि आरोप लाग्ने गरेको पाइन्छ । सको पनि विकल्प छ । बदलिँदो राजनीतिक परिवेशमा अब प्रशासन सञ्चालनका क्रममा राजनीतिक हस्तक्षेप सधै हाबी रहनेछ भनी कल्पना गर्न मिल्दैन । समयको परिवर्तनसँगै यसमा सुधार आउनैपर्छ र  आउनेछ । यसका साथै वृत्ति विकासको उच्च तहमा पुग्ने सम्बन्धमा त्यो व्यक्ति विशेषको कार्यकुशलता, इमानदारी, लगन र  लोकप्रियतामा भर  पर्ने कुरो हो । निजामती सेवाको पदसोपान शुण्डाकार हुने भएकोले तल्लो तहमा भर्ना गरिएका सबै कर्मचारि माथिल्लो तहमा पुग्छन् नै भनी भन्न सकिन्न । सम्पूर्ण विद्यार्थी सङ्ख्यामध्ये जसरी एक जना सर्वश्रेष्ठ घोषित गरिन्छ सोही अनुरूप निजामती सेवामा पनि एक व्यक्ति मुख्य सचिवको तहसम्म पुग्न सक्दछ । त्यसैगरी मेरिट र  प्रथम श्रेणीमा धेरै विद्यार्थी पास भएजस्तै सचिव र  सहसचिव पदमा धेरै कर्मचारी पुग्न सक्छन् । यसका लागि कर्मचारीले आफ्नो कार्यसम्पादन विशिष्ट तुल्याउनु जरुरी हुन्छ ।
निजामती सेवाको चौथो महत्वपूर्ण पक्ष जनसम्पर्क र देशदर्शन पनि हो । सेवाका क्रममा विभिन्न जिल्लामा सरुवा भई जाँदा त्यहाँका बासिन्दालाई उत्कृष्ट सेवा पुर्‍याउनु, जिल्लाको वस्तुस्थिती बुझ्नु, त्यहाँको रितिरिवाज र  चालचलन बुझ्नु पनि उत्तिकै महत्वपूर्ण अवसर हो । हिमालदेखि तराई र पूर्वदेखि पश्चिमसम्मका विभिन्न जिल्लामा पुगी काम गर्दा भिन्न अनुभव बटुल्न पाइन्छ । आँफै सरहका अन्य कर्मचारीभन्दा आफुले स्तरीय र निष्पक्ष सेवा प्रदान गरेमा जनताले दिने सम्मान, ममता र  साखले आफूलाइ थप पुलकित गराउदछ । यसरी सिङ्गो राष्ट्रलाई खुला पुस्तकका रूपमा अनुभुति गर्न पाइन्छ । यो अवसर  केन्द्र कुनै एक तोकिएका कार्यालयमा सेवा गर्ने कर्मचारीले प्राप्त गर्न सक्दैन ।
पाँचौ पक्ष, सेवा निवृत्त भएपछि पनि सरकारले आफ्ना कर्मचारीलाई जीवनभर निवृत्तभरण प्रदान गर्दछ । यो जीवन सञ्चालनको महत्वपूर्ण आधार हो । आफ्नो शेषपछि पनि परिवारलाई आधा पेन्सन दिने व्यवस्था निजामती सेवा ऐनले नै निर्देश गरेको छ । अतः तलब भत्ताबापत केही थप सुविधा गैरसरकारी संस्थाले उपलब्ध गराए तापनि निजामती सेवाले प्रदान गर्ने यस्ता सुविधाको असर दीर्घकालीन हन्छ ।
उपरोक्त विषयका साथै निजामती सेवामा सेवारत कर्मचारीले अन्य थुप्रै सुविधा प्राप्त गर्न सक्दछन् राम्रो काम गर्ने कर्मचारीका लागि निजामती सेवा पुरस्कारको व्यवस्था छ भने आफ्नो सन्ततिको पठनपाठनको लागि छात्रवृत्तिको अवसर छ । यस
सेवामा प्रवेश गर्न सबैले अवसर प्राप्त गर्न सकून् भन्ने उद्देश्यले यसमा आरक्षणको समेत व्यवस्था छ । मुख्य कुरो सेवा प्रवेश गर्दाका दिनदेखि नै आफूलाई निरन्तर प्रतिस्पर्धी बनाई अब्बल साबित गर्न भगीरथ प्रयत्न जारी राख्नु पर्दछ । अतः युवाले निजामती सेवालाई उपेक्षा भावले नहेरी यस सेवामा कसरी प्रवेश गर्न सकिन्छ भन्नेबारे ठोस योजना निर्माण गर्नुपर्छ । मिल्छ भने स्नातक डिग्री हासिल गरी एकै पटक राजपत्राङ्कित पदमा र सो सम्भव नभएमा राजपत्र अनङ्कित दोस्रो वा पहिलो श्रेणीमा प्रवेश गरी अनुभव बटुल्दा पनि हुन्छ । देशजनताको सेवामा आफूलाई समर्पित गरी सेवा निवृत्त हुँदा यसबाट प्राप्त हुने सन्तुष्टिको अर्कै आनन्द छ ।
Share:

कर्मचारी सञ्चय कोषको ऐतिहासिक पृष्ठभूमिसहित यसले लिएको दूरदृष्टि‚ दिर्घकालीन लक्ष्य‚ उद्देश्य तथा कार्यहरु


ऐतिहासिक पृष्ठभुमि

  • सैनिकहरुलाई सेवा निवृत्त जीवनमा आर्थिक सहत पुर्‍याउने उद्देश्यले वि.सं. १९९१ मा सैनिक द्रब्य कोष स्थापना‚
  • पछि क्रमशः वि.सं. २००१ मा निजामति प्रोभिडेन्ट फन्ड र वि.सं. २०१२ मा प्रहरी फन्ड को व्यस्था‚
  •  सञ्चय कोषसम्बन्धी भएका व्यस्थालाई एकीकृत गरी वि.सं. २०१७ सालमा अर्थमन्त्रालअन्तर्गत रहने गरी कर्मचारी सञ्चय कोष विभागको स्थापना‚
  • सञ्चय कोष व्यवस्थापनलाई अझ प्रभावकारी बनाउने उद्देश्यले वि.सं. २०१९ भदौ ३१ गते निजामती कर्मचारी‚ नेपाली सेना र नेपाल प्रहरी समेतका लागि कर्मचारी सञ्चय कोष ऐन‚ २०१९ जारी गरी एक अविच्छिन्न उत्तराधिकारवाला स्वशासित सङ्गठित संस्थाका रुपमा कर्मचारी सञ्चय कोषको स्थापना ।

दूरदृष्टि

   राष्ट्रिय सामाजिक सुरक्षण प्रदायको अग्रणी भूमिकाद्वारा कोषलाई अन्तर राष्ट्रिय सामाजिक सुरक्षण संस्थाको रुपमा स्थापित गर्ने‚

दिर्घकालीन लक्ष्य
  • प्रभावकारी स्रोत परिचालन‚ दिगो एवं आकर्षक सुविधा‚ गुगस्तरीय सेवा तथा सम्भाव्य सामाजिक सुरक्षण कार्यक्रमको विस्तारको माध्यमद्वारा सङ्गठित क्षेत्रका सबै रोजगारसम्म कोषको दायरा विस्तार गरी कोषलाई नेपालको सुप्रतिष्ठत सामाजिक सुरक्षण संस्थाको रुपमा स्थापित गर्ने‚
  • नवीन व्यवस्थापन पद्धति‚ गुणात्मक सञ्जालको विकास र विस्तार‚ उद्यमशील र प्रतिस्पर्धी कार्यपद्धति‚ व्यापक सहकार्य र साझेदारीका आधारमा कोषलाई एक सक्षम अन्तर्राष्ट्रिय सामाजिक सुरक्षण संस्थाका रुपमा परिचित तुल्याउने‚
  •  सञ्चय कोष र सामाजिक सुरक्षण सुविधाहरुको सुव्यवस्थापनद्वार सञ्चयकर्तालाई सामाजिक सुरक्षणको प्रत्याभूति दिई कोषलाई सन्तुष्ट सञ्चयकर्ताको ठूलो परिवार बनाउने‚
  • कोषमा उपलब्ध दीर्घकालीन बचतलाई देशको पूर्वाधार विकासको क्षेत्रमा उपयोग गरी आर्थिक विकासमा योगदान गर्ने‚

उद्देश्य

कर्मचारी सञ्चय कोष ऐन‚ २०१९ अनुनसार नेपाल सरकार एवं सङ्गठित संस्थाका कर्मचारीहरु र अन्य कर्मचारीहरुको निमित्त सञ्चय कोष व्यवस्थापन गर्नु‚

कार्यहरु

उपरोक्त उद्देश्य प्राप्ति गर्न कर्मचारी सञ्चय कोषले निम्न कार्यहरु गर्दछ :
  • सञ्चयकर्ताको नामा कट्टी भएको रकमको सङ्कलन गर्ने‚
  • उपलब्ध स्रोतलाई सुरक्षित तथा प्रतिफलयुक्त क्षेत्रमा परिचालन गर्ने‚
  • स्रोतको परिचालनबाट प्राप्त प्रतिफलको समानुपातिक वितरण गर्ने‚
  • समाजिक सुरक्षा सुविधाहरुको सञ्चालन तथा व्यवस्थापन गर्ने‚
  • सेवाकालीन सामाजिक आवश्यकताका लागि विभिन्न प्रकारका सापटी सुविधा सञ्चालन तथा व्यवस्थापन गर्ने‚
  • प्रत्येक आर्थिक वर्षको कारोवारहरुको वार्षिक प्रतिवेदन तयार गरी नेपाल सरकार समक्ष प्रस्तुत गर्ने‚


Share:

नेपालमा वित्तीय क्षेत्रअन्तर्गत रहेका संस्थानहरु !!









नेपाल सरकारको पूर्ण स्वामित्वमा हाल ३७ सार्वजनिक संस्थान सञ्चालनमा रहेका छन् । वित्तीय क्षेत्रअन्तर्गत ९ वटा संस्थान छन्‚ जुन निम्न छन् :

(१) कृषि विकास बैङ्क लि.
(२) राष्ट्रिय बाणिज्य बैङ्क लि.
(३) राष्ट्रिय बीमा संस्थान (जिवन/निर्जीवन)
(४) एन.आई.डी.सी. डेभलपमेन्ट बैङ्क लि.
(५) निक्षेप तथा कर्जा सुरक्षण निगम लि.
(६) नेपाल आवास फाइनान्स लि.
(७) नेपाल स्टक एक्सचेञ्ज लि.
(८) नागरिक लगानि कोष
(९) जलविद्युत लगानी तथा विकास कम्पनि लि.
Share:

फेसबुकमा लाेकसेवा सहयोगी

नेपाली पात्रो

Popular Posts

Pages